Obóz Lipinki 2011

W dniach 3-31 lipca w Lipinkach (woj. kujawsko-pomorskie) nad jeziorem Rybno Duże obozowało zgrupowanie szczepów Ruczaj, Żurawie i Arkona 18. W jego skład wchodziło 7 podobozów (3 męskie i 4 damskie), z czego największym znów okazały się Koniczyny. Tym razem wsparte tylko przez 5 Skrzydlatych ☺. Poniżej trochę wspomnień obozowych (bo wszystkich chyba nie jesteśmy w stanie spisać), ale najpierw...


Koniczynowy skład obozowy:

Komenda:

• Ania Nenko - komendantka
• Asia Lenczowska - oboźna
• Natalia Czak - instruktorka programowa
• + "gość specjalny": Ania Dusik - magazynier żywności

Wigry:

• Olga Kustra - zastępowa Gry
• Ola Lenczowska - patrolowa Wi
• Karolina Lelek - opiekunka Wi
• Kasia Murmiło - podzastępowa Gry
• Sonia Nawrot (patrol Wi)
• Monika Piekarska (patrol Wi)
• Aga Zagórska (patrol Wi)
• Marta Mączka (patrol Gry)
• Natalka Grządziel (patrol Gry)
• Basia Kita (patrol Gry)
• Julka Maślińska (patrol Gry)
• Kinga Jasnosz (patrol Gry)

Skrzydlate:

• Asia Gądek - zastępowa
• Basia Fidelus - podzastępowa
• Aga Gądek
• Ela Matuszek

Orlęta: 

• Asia Leszkiewicz - zastępowa
• Karolina Krzyk - podzastępowa
• Ada Krzyk
• Zuza Sawiec
• Natalia Babiuch
• Alina Sudakova
• Gosia Niezgoda

Jednak największym bohaterem obozu nie była żadna z nas (no może oprócz Soni, która wracała pociągiem z łopatą ☺), tylko Wodny Zbigniew. Kim jest, to wielka tajemnica, na jego temat powstało wiele legend (większość autorstwa Wigrów ☺). A wszystko zaczęło się do tzw. "wsiurów" - nasz obóz był w tym roku niezwykle często podchodzony. Na szczęście dzięki wzmożonym wartom i czujności obozowiczów skończyło się tylko na strachu. Jednak legenda Wodnego Zbigniewa zaczęła żyć swoim życiem. Jego imieniem został nazwany nawet rak, którego znalazłyśmy w jeziorze i miał się stać naszym trofeum obozowym (ostatecznie został zjedzony jednak przez komandosy).

Oczywiście Wodny Zbigniew nie był jedyną atrakcją tego obozu☺Niestety z jego powodu, a raczej tych których nazywaliśmy jego imieniem, nie odbyły się chatki. Zamiast tego zastępy dostały czas dla siebie na odpoczynek i zaplanowanie pracy śródrocznej. Chatki (nawet takie) nie mogły obyć się bez służby. Tym razem połączona była ona ze zwiadem w Lipinkach. Prócz tego we wsi zastępy dostały 3 Super Misje. Tylko kilka z nich udało nam się wypełnić - jeden zastęp przyniósł kostkę lodu do podobozu, dwa zajęły się zwierzętami gospodarskimi i wszystkim udało się przynieść ze wsi kość. To zadanie było szczególnie trafne w przypadku Grów - ich świński ogon przez resztę obozu wisiał w komendzie.

Wędrówki w tym roku również w Trójmieście. Teraz jednak postanowiłyśmy poznać dokładnie wszystkie miasta. Pierwszego dnia Sopot - krzywy domek, KFC i oczywiście plaża. Drugiego Gdańsk - zwiad po starówce i śpiewogranie koło Żurawia. A ostatniego Gdynia - kąpiel w morzu i piknik na plaży. Trzy dni dały nam sporo sił na dalsze obozowanie oraz dużą ilość wspomnień. Poza tym mogłyśmy w końcu docenić brak komarów na obozie - znacznie więcej ugryzło nas podczas 3 dni w mieście, niż całego miesiąca w lesie.

Ale obóz o nie tylko tego typu rozrywki. Znacznie więcej było dni rozpoczętych słynnym "3 minuty do powitania dnia!" Podczas nich poznawałyśmy techniki harcerskie, doskonaliłyśmy się w ekonomii, kusudamie, ekologii i wielu innych dziedzinach. Poza tym gry, podchody, maskowania, pisanie listów własnoręcznie zrobionym piórem... Odwiedziłyśmy obozy ZHP Praga i Żoliborz po drugiej stronie jeziora, poznałyśmy niesamowicie wielu ciekawych ludzi, którzy na pewno mieli lub nadal mają duży wpływ na nasze życie i postrzeganie rzeczywistości, nauczyłyśmy się współpracy i altruizmu, skonfrontowałyśmy nasze charaktery z metodyką ZHR i Prawem Harcerskim. Na pewno wiele pozostanie w nas po tym obozie, nie tylko w kwestii umiejętności nabytych, ale też na polu rozwoju duchowego i braterstwa. Następna taka szansa chyba dopiero za rok, dlatego tak trudno było nam wyjeżdżać...